Φιλοσοφικός αναρχισμός - significado y definición. Qué es Φιλοσοφικός αναρχισμός
Diclib.com
Diccionario ChatGPT
Ingrese una palabra o frase en cualquier idioma 👆
Idioma:

Traducción y análisis de palabras por inteligencia artificial ChatGPT

En esta página puede obtener un análisis detallado de una palabra o frase, producido utilizando la mejor tecnología de inteligencia artificial hasta la fecha:

  • cómo se usa la palabra
  • frecuencia de uso
  • se utiliza con más frecuencia en el habla oral o escrita
  • opciones de traducción
  • ejemplos de uso (varias frases con traducción)
  • etimología

Qué (quién) es Φιλοσοφικός αναρχισμός - definición


Φιλοσοφικός αναρχισμός         
Φιλοσοφικός αναρχισμός είναι μια αναρχική σχολή σκέψης σύμφωνα με την οποία το Κράτος δεν έχει ηθική νομιμοποίηση, παρόλο που δεν υποστηρίζει την βία για να καταργηθεί. Ο όρος παρότι δεν υπονοεί απαραίτητα κάποια δράση ή επιθυμία για κατάργηση του κράτους, οι αναρχικοί που ασπάζονται αυτή την σχολή σκέψης πιστεύουν πως δεν έχουν καμία υποχρέωση ή καθήκον να υπακούν το κράτος· από την άλλη, δεν πιστεύουν ότι το Κράτος έχει το δικαίωμα να δίνει εντολές.
Πράσινος αναρχισμός         
Ο πράσινος αναρχισμός δεν είναι μια συγκεκριμένη πολιτική θεωρία, αλλά ένα σύνολο διαφόρων φιλοσοφικών, οικολογικών και κοινωνικών κινημάτων με πολλά κοινά και κάποιες, όμως, διαφορές. Αν τον εξετάσουμε έτσι, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι είναι ένα κράμα από: κοινωνικούς οικολόγους, φεμινιστές, καταστασιακούς, αναρχοπρωτογονιστές, οικοαναρχικούς, υποστηρικτές του αντιβιομηχανισμού και μετααριστερούς.
Μετααριστερός αναρχισμός         
Ο μετααριστερός αναρχισμός είναι μία τάση του σύγχρονου αναρχισμού η οποία σχηματίστηκε με επίκεντρο την κριτική στον «αριστερίστικο» κλασικό κοινωνικό αναρχισμό (π.χ. αναρχοκομμουνισμός, αναρχοσυνδικαλισμός κλπ) και τη σύνδεσή του με το εργατικό κίνημα και τις πρακτικές του. Οι μετααριστεροί συνήθως είναι θεωρητικά επηρεασμένοι τόσο από ορισμένες πτέρυγες του αναρχοκομμουνισμού, όσο και από κάποιους αναρχοατομικιστές (π.χ. τον Μαξ Στίρνερ) ή τους καταστασιακούς. Κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η απόρριψη κάθε τύπου τυπικής οργάνωσης (π.χ. σε συνδικά